Niet het moment maar het nagonzen

Steden, dorpen, snelwegen, de natuur, ouders, kinderen en geliefden; het is er allemaal in de poëzie van Dien L. de Boer. De beelden waarin zij die onderwerpen beschrijft hebben een prikkelende complexiteit, terwijl het vocabulair toch toegankelijk blijft.

Onderweg-zijn speelt een rol en sinds zij zich vestigde in het Friese dorp Exmorra is ook het contrast tussen stedelijk leven en dat op het platteland een onderwerp dat terugkeert. De verwondering over het schrijven zelf is nooit ver weg en de gedichten proberen al zoekend en vragend de woorden te vinden die de blik van de lezer een beetje kantelen.

Een gedicht uit de bundel:
UITZICHT

wat er ook is te zien
het wordt omkaderd door het raam

in zijn oogopslag verschijnen
en verdwijnen de meeuwen

over de vensterbank heen verlang je
naar zeelucht en je gaat

op vakantie waar je gelijkvloers
leeft met het gras

terug in de stad sluimeren
de uitzichten nog op je netvlies

in de stad waar ramen staren
naar andere ramen en

alles waar je zicht op hebt
jou bewoont