Haast honderd onthaastende haikoes

De poëziebundel 'Haast honderd onthaastende haikoes' is een ode aan de koe, aan haar weide en de wandeling erlangs. De dichter staat stil bij de rand van het weiland en creëert daar de allereerste haikoebundel: 99 koeien-haiku’s van Hollandse bodem. Letterlijk, want ze ontstonden allemaal tijdens het (hard)lopen door de begraasde graslanden.

Het zijn veelal conversaties (woorden- en gedachtewisselingen) tussen mens en dier, die elkaar in de loop van de tijd beter leren kennen. En op een gegeven moment afscheid van elkaar moeten nemen. Bedoeld voor de mens die een koe ziet, de neiging voelt tot interactie en van die neiging kan genieten. Voor iedereen die te veel bezig is met te weinig tijd hebben om te onthaasten. Want als iemand geen haast heeft, dan is het de koe.