[Column] Julie van Mol: Beelden om zelf in te kleuren

Als marketeer of communicado beperkt je vak zich niet tot werktijden. Zodra je ’s ochtends je tv of laptop aanzet, dient je professie zich vaak al aan. "Pakkende storyline, maar flutmuziek!" roep je na het zien van een nieuwe commercial. Wollige tekst, denk je tijdens het lezen van branded content. Moet je nagaan hoe je je kunt gedragen wanneer je debuutroman door een uitgever wordt uitgebracht. Over de positionering van jouw kind, jouw product, en hoe het aan de wereld wordt getoond, daar heb je hoe dan ook een mening over.

Van de ene naar de andere kunst, dankzij Prince

Tijdens de correctierondes van het manuscript en de drukproefcontroles was ik tam – check! Het verliep anders bij de cover van mijn roman. Het gebruik van stockbeelden: een stellige nee. In mijn hoofd zaten beelden. Rauwe doch stijlvolle. Voor mij was er maar één die ze kon fotograferen. Peter Lodder, mijn Prince-vriendje. Hij is een van de vaste fotografen van Jett Rebel. In 2010, in de vrieskou, leerden we elkaar kennen. Dik ingepakt en zittend op campingstoeltjes voor een van de deuren van het Gelredome, waar Prince zo’n half etmaal later optrad.

Mijn uitgever, Maurice van Dijk, en marketingdame Mirjam Hoekstra bij Uitgeverij Palmslag, stemden in met de briefing die ik had opgesteld voor de cover- en auteursfoto, en voor nog te fabriceren middelen waarmee ik mezelf als schrijver en mijn boek als product wilde laden. Creaties uit ogenschijnlijk 2007, het jaar waarin mijn hoofdpersonage in mijn boek Sterker door strijd in Rotterdam komt wonen. Geen Markthal, geen nieuw CS, geen kunstwerken of bedrijven die er toen nog niet waren. Geen winterse uitstraling, maar lenteachtig, want medio april verscheen mijn debuutroman. Tja, en het was december. De weergoden heb ik nog nooit zo vaak verzocht als toen.

Iets als: van achteren lyceum, van voren museum

Op de dag van de shoot – een maandag: latere winkelopeningstijden – vroor het. De straten waren gelukkig niet bedekt door sneeuw, de lucht was helder, kale bomen moesten omzeild worden. Uit kostenbesparing stond ik model voor mijn hoofdpersoon, die qua uiterlijk ietwat op mij lijkt. Het aanspreken van de verbeelding vond ik belangrijk, dat de lezer het gezicht van het personage zelf inkleurt. Daarom fotografeerde Peter mij van opzij met weggedraaid gezicht of van achteren. Vanuit die posities kon ik voor 32 jaar, haar leeftijd, doorgaan. Het eerste shot voor de coverfoto was meteen raak. Dat was bij de reconstructie van De Delftsche Poort, een stadspoort. De symboliek was vastgelegd.

Proeflezers als testpanel

De grafisch vormgever van Palmslag, Paul van Dijk, ontwierp twee covers waarin het beeld was omgezet naar zwart-wit. In de layer, gebruikt voor de boektitel en mijn naam, de kleuren groen en wit, de kleuren van de Rotterdamse vlag. Ik verwachtte dat Rotterdammers dit er direct uithaalden, versterkt door de titel Sterker door strijd, de tekst staat op het gemeentewapen van Rotterdam én verwijst naar de inhoud van mijn roman. En niet-Rotterdammers dit niet opmerkten. Beide ontwerpen legde ik aan vijftien van de eenentwintig proeflezers voor, Rotterdammers en niet-Rotterdammers. Mijn aanname klopte.

Als schrijver een nobody

Dan is je product, je roman, klaar voor de drukker. Dat is al bijzonder als je beseft dat een uitgever jaarlijks zo’n 800 manuscripten ontvangt, waarvan er hooguit een of twee worden uitgebracht. Maar je bent geen journaliste of BN’er, de meerwaarde van een literair netwerk zag je te laat in, en je ooit zeer veel gelezen blogs staan niet meer online – dikke doei door het verdwijnen van Hyves als social netwerk. Je bekendheid als schrijver is dus zero. Het marketing- en promotiebudget, naamsbekendheid en personeelsbezetting van je uitgever die zo’n tien jaar bestaat, staan daarnaast in de schaduw van de grote uitgeverijen. Tijdens de vele boekenbeurzen waar ze zijn en een stand zo’n 865 euro kost, wordt flink ingekocht door de boekhandels, hun vertegenwoordigers zijn vertrouwd.

Hoe word je dan door hen en lezers ontdekt? Ik besloot mijn vak te gebruiken en hierin te investeren qua tijd en geld. Middelen als een persoonlijke website, Facebookpagina, boektrailer en een campagne na lancering waren voor mij onvoldoende. In mijn volgende columns lees je hoe ik zodanig tussen hun oren kwam dat we nu in nog geen vijf maanden al richting de derde druk gaan.

------------------------------------------------------------------------------

Dit is de tweede column van een reeks columns die eerder geplaatst is op nederlandsmedianieuws.nl