Hoe is het nu met: een interview met Nikki Lee Janssen

In de rubriek 'Hoe is het nu met?' vragen we Palmslag-auteurs simpelweg hoe het met ze gaat. Hoe is het publiceren van een boek bevallen? Hebben ze de smaak te pakken? Hoe waren de reacties? En staat er wellicht nog een boek op de planning? Vandaag gaan we in gesprek met Nikki Lee Jansen. In 2018 publiceerde zij het het waargebeurde, taboedoorbrekende boek 'Niet van iedereen'. Haar pikante foto’s en filmpjes werden via Facebook en Dumpert verspreid nadat een cybercrimineel haar Dropbox hackte. Zonder schaamte of terughoudendheid vertelt ze hoe dat je kapot kan maken in een online wereld. Hoe gaat het nu met haar?

Logische eerste vraag, hoe gaat het nu met je?
“Met mij gaat het heel goed! Na de uitspraak in februari wilde Ricardo van der S hoger beroep aantekenen, maar deze heeft hij op de eerste pro forma zitting van het hoger beroep gelukkig weer ingetrokken. De 30 maanden die hij toen gekregen heeft, moest hij daarom gewoon uitzitten. Dus, juridisch gezien, heb ik alles af kunnen sluiten. De strijd is gestreden, om het zo maar even uit te drukken.”

En heb je het persoonlijk ook kunnen afsluiten?
“Ja en nee. Maar wel op een positieve manier. Ik heb mijn nare ervaring een positieve draai kunnen geven en heb er zelfs mijn werk van gemaakt. Bij Helpwantend.nl ben ik voorlichtingscoördinator en woordvoeder. Deze organisatie helpt jongeren, volwassenen en docenten (eigenlijk iedereen) die te maken heeft gehad met online seksueel misbruik. In die zin is mijn hoofdstuk dus nog niet helemaal afgesloten omdat ik nu mijn kennis en ervaring deel om daarmee andere mensen te helpen.”

Kijk je er ook tegenop dat, als hij zich netjes gedraagt, Ricardo van der S in februari vrijkomt?
“Nog niet. Kijk, mensen vragen soms of ik niet vind dat hij langer had moeten krijgen. Maar om heel eerlijk te zijn zeg ik dan altijd: ‘joh, als hij uiteindelijk maar een maand had moeten zitten, was ik ook al blij geweest’. De dader is gevonden, hij is veroordeeld en al het beeldmateriaal wat hij bezat (meer dan online terecht gekomen is) is ook bij hem verdwenen. Daarnaast heeft hij een contactverbod van de rechter gekregen, dat is voor mij veel waard. Ze hadden ook geen dader kunnen vinden en dan leef je eigenlijk altijd in angst. Wat als hij weer ergens opduikt?”

Maar je bent dus niet bang dat hij in februari weer ‘opduikt’?
“Nee, hij heeft dus een contactverbod en bovendien, toen hij in voorarrest zat tijdens het proces, kreeg ik dreigberichten van mensen uit zijn omgeving. Dus als hij iets had willen doen, had hij dat via andere mensen waarschijnlijk allang gedaan. Daarnaast heb ik nu zo’n achterban met professionals om me heen staan, dat als er iets gebeurt, het ook wel goed zal komen.”

Laat hem dan maar komen, dus eigenlijk?
“Precies.”

In 2018 publiceerde je je eerste boek ‘Niet van iedereen’. Je geeft aan dat je niet tegen sexting bent. Hoe zit dit precies?
“Dat zeg je goed. Ik ben inderdaad niet anti-sexting. Met sexting op zich is niks mis. In de huidige online maatschappij kun je er alleen nooit zeker van zijn dat je foto’s veilig zijn. Daarom zeg ik altijd dat het ontzettend belangrijk is dat iedereen bewust is van de eventuele risico’s. Mensen zeggen wel eens: ‘had je maar geen naaktfoto’s van jezelf moeten maken’. Nou, dat is makkelijk gezegd, want tegenwoordig zijn mensen zo creatief dat ze jouw hoofd gewoon op een willekeurige naaktfoto plakken en ga dan maar eens bewijzen dat jij dat niet bent. Mijn boodschap is daarom dat het doorsturen van dit soort foto’s, en eventuele afdreiging hiermee, of het verkrijgen van zulk beeldmateriaal via een hack wel kwalijk is. Sexting zelf niet.”

Er bestaat bijvoorbeeld een app die een watermerk met de volledige naam en telefoonnummer van de ontvanger op de naaktfoto zet om zo de ontvanger te ontmoedigen de foto te delen. Wat vind je van zo’n app?
“Ik heb sowieso altijd mijn twijfels of zoiets werkt. Er zitten altijd wel haken en ogen aan. Op mijn werk merk ik dat mensen weinig idee hebben van wat nou precies de gevolgen zijn als ze zo’n foto delen. Als je bijvoorbeeld een naaktfoto deelt van iemand onder de 18, dan verspreid je kinderporno. Veel mensen zijn zich niet bewust van dat feit. Daarnaast gaat sexting ook vaak gewoon goed. In het nieuws zien we eigenlijk alleen de probleemgevallen.”

Het nieuws geeft dus eigenlijk geen goed beeld van sexting?
“Nou, mensen zeggen vaak dat ze bang zijn dat mensen meer aan sexting gaan doen omdat het zo vaak in het nieuws is. Maar dit vind ik onzin. Mensen, en zeker jongeren gaan vanzelf toch wel experimenteren. De politie riep laatst op om niet meer aan sexting te doen. Maar verbieden maakt het juist interessanter. Je moet het niet verbieden, maar je moet mensen inlichten over de risico’s. Dan kunnen ze zelf een overwogen keus maken. Bovendien dragen dit soort berichten alleen maar bij aan victim blaming.”

Dus zulke berichten creëren een taboe op het onderwerp?
“Ja, ik kan soms best boos worden als er een slachtoffer naar buiten durft te komen met zijn of haar verhaal en ik dan merk dat dat stukje victim blaming erg groot wordt gemaakt: ‘dan had je maar nooit een foto moeten maken’. Op mijn werk beginnen slachtoffers bijna altijd met de woorden: ‘Ik schaam me zo, maar ik heb een naaktfoto gemaakt en verstuurd’. Dat vind ik wel kwalijk, daar moeten we vanaf willen. Er is helemaal niks mis mee als je zo’n foto maakt, maar wat wel erg is, is dat iemand vervolgens jouw vertrouwen beschaamd. Praten is daarom erg belangrijk; weten dat je niks fout hebt gedaan.”

Vorige keer vroegen we je of je ook een volgend boek wilde schrijven. Toen wist je het nog niet. Hoe sta je daar nu in? Over bovenstaande onderwerpen bijvoorbeeld.
"'Niet van iedereen’ stopte toen mijn verhaal nog niet was afgelopen en ik denk dat het van belang is om de ‘afloop’ van mijn verhaal te vertellen. Mensen vragen weleens of ik spijt heb. Spijt van de foto’s, spijt van het bewaren, spijt van mijn boek of de media-aandacht. En daar kan ik eigenlijk heel kort over zijn: nee. Ik snap heel goed dat niet iedereen, elk slachtoffer, er zo in kan staan. Maar daarom vind ik het juist mooi dat een normale jonge vrouw zoals ik, kan laten zien dat alles echt goed gaat komen. Dus ja, dat tweede boek gaat er komen, maar wanneer, hoe en wat, dat blijft nog even een verrassing.”

Benieuwd geworden naar 'Niet van iedereen'? Klik dan hier.