Interview Willem van Reijendam: ‘Iedereen kan proberen een column te schrijven’

Hoe werkt dat nou, het schrijven van een column(bundel)? Wij van Palmslag vroegen het aan Willem van Reijendam, RTV Noord-columnist en auteur van In de baas zijn tijd – een columnbundel met commentaar op het nieuws, maar dan lang houdbaar. Altijd minstens één zin die blijft hangen en minimaal één goede grap per column, daar gaat Van Reijendam voor. Zijn geestige en eigenwijze debuut met dito opvattingen is het resultaat. Maar over welk onderwerp schrijft hij graag? En welke columnisten vindt hij niet te doen? Palmslag zocht het uit!

Wat is je werkwijze bij het schrijven van columns?

Het schrijven van een column vergelijk ik wel eens met het als piloot uitvoeren van een vlucht. Eerst moet ik de reis kiezen die ik ga maken. Dat wil zeggen dat ik uit het nieuwsaanbod van RTV Noord (een van de harde eisen die ik mezelf opleg) het verhaal kies dat de meeste stof biedt voor grappen en bespiegeling en dat ook relevant is voor de lezers. Die zijn hoogopgeleid en komen veelal uit Groningen. Vervolgens moet ik een startbaan, een goede openingszin, vinden die noodt tot verder lezen. Van groot belang is dat ik van te voren weet wat ik met mijn column wil betogen en wat de clou moet zijn, maar het gebeurt meer dan eens dat mijn ' landingsbaan' tijdens het schrijven verschuift of onvindbaar blijkt te zijn. Dat betekent dat ik soms een uur doe over mijn laatste alinea. Per saldo ben ik er zeker drie uur mee bezig.

Wat vind je het leukste onderwerp om over te schrijven?

Ik heb geen favoriete onderwerpen, of het moest God zijn, waar je eindeloos over kunt blijven doorschrijven. Maar aangezien Hij dood is, komt Hij niet zo vaak langs in het regionale nieuws. Het leukst vind ik om de spot te kunnen drijven met domme overheden, ijdele managers, gezondheidscalvinisten en linkse rechthabers.

Tijdens je boekpresentatie had je het over je gedachtegoed. Wat wil je hierover met ons delen?

Ik zei tijdens mijn presentatie dat ik me kan voorstellen dat lezers zich afvragen waar ik uit put, wat mijn 'gedachtegoed' is. ‘Gedachtegoed’ is een nogal pompeuze term. Het woord heeft pas een hoge vlucht genomen na de moord op Pim Fortuyn, in 2002. In de weken, maanden en jaren erna was de vraag steeds: wat gebeurt er met het gedachtegoed van Pim Fortuyn? Wat tot dan wat krabbeltjes op post-it briefjes waren, ideetjes en wat uitspraken her en der, werd ineens Gedachtegoed. En daarna kreeg iederéén ineens een gedachtegoed. Johan Cruijf had ook een gedachtegoed, Geert Wilders heeft er ook een en op Google zag ik dat oud-trainer Alex Pastoor van Sparta ook een gedachtegoed heeft. Maar in ernst: ik put uit een liberale opvoeding in een vrijzinnig protestants domineesgezin, met die lichtelijk zelfgenoegzame houding: wij twijfelen, dus wij hebben gelijk. Mijn moeder was dominee, haar preken stonden erom bekend dat er zeker twee of drie keer werd gelachen. Dat laatste is ook in mijn columns van belang, ik geloof dat het verkeerd is om ernstige dingen te bespreken zonder erom te kunnen lachen.

Kan iedereen een column schrijven?

Iedereen kan proberen om een column te schrijven.

Welke columns lees je zelf graag? Heb je een voorbeeld (columnist)? Zijn er columns die je juist minder vindt?

Ik lees graag de columns van collega Erik Hulsegge. In landelijke kranten lees ik af en toe de columns van bijvoorbeeld Marcel Roosmalen, Tom Jan Meeus en tot voor kort Bas Heijne. Jammer dat er met die laatste niets te lachen valt, maar het is altijd nog beter dan die wekelijkse ongein van Youp van 't Hek met zijn schijnbaar rebelse maar o zo veilige meninkjes over niks. Heb ik gelijk het tweede deel van de vraag beantwoord. Ik vind over het algemeen columnisten die het hebben over hun eigen fietstochtjes, hun depressie, hun kat en wat die of die laatst tegen ze zei, echt niet te doen.

We hoorden dat je nog meer schrijfplannen hebt. Wat ben je van plan te schrijven?

Ik wil een novelle schrijven, met als werktitel ‘Het Onderland’. Het verhaal gaat over de geschiedenis van een vakantiehuis, die model staat voor het proces van loskomen en vervolgens omhelzen van zijn omgeving dat de hoofdpersoon doormaakt . Het wordt een schets van het vrijzinnig protestantse milieu waar ik uit kom.

Ben je nieuwsgierig geworden naar Willem van Reijendams columnbundel In de baas zijn tijd? Bestel dan hier een exemplaar!