Auteur in de spotlight: Ronald van den Broek

Een nieuwe rubriek! In 'Auteurs in de spotlight' gaan we in gesprek met een auteur van Palmslag. We beginnen met Ronald van den Broek. Hij heeft maar liefst vier thrillers op zijn naam staan. Na het debuut 'Varkensbloed in chocolade' verschenen 'Beschermduivel', 'Mijn Kartonnen Broer' en 'Fantoomzoon'. Wie is de auteur achter deze boeken? Lees snel verder!

Wat is je favoriete boek?
Van een thrillerschrijver verwacht je misschien dat een spannend boek bovenaan het favorietenlijstje staat, maar bij mij is dat niet het geval. Mijn absolute favoriet is de trilogie van Floortje Zwigtman, namelijk De groene bloem. Het gaat over het leven van een jongen die opgroeit in het opwindende en rebelse Londen, eind negentiende eeuw. Ook spannend, maar toch meer een Charles Dickens-achtig verhaal dan een thriller. Het enige boek (ruim 1500 bladzijden) waar ik bij de derde keer lezen nog steeds van kon genieten.

Welke les wil je meegeven aan andere auteurs (in spe)?
Of je het nou, net als ik, fijn vindt om te dagdromen, verhalen te vertellen of gewoon erg veel fantasie hebt, pak een pen, iPad of laptop en begin te schrijven. Het is zo ontzettend leuk om je eigen fantasiewereld tot leven te zien komen en uiteindelijk met anderen te delen, dat ik die ervaring iedereen gun. Heb je daarbij de ambitie om jouw fantasie te vangen in een echt boek? Dan heb ik een tip die minder idyllisch en poëtisch klinkt (en is) dan het schrijven zelf, namelijk: discipline. Maak een planning en wijk daar niet van af. Ook als je op een bepaalde dag geen inspiratie hebt, moet je gewoon achter dat witte vel papier of dat lege scherm met knipperende cursor gaan zitten en schrijven. Je zult zien dat uiteindelijk de woorden vanzelf komen. Een boek telt gemiddeld 80.000 woorden, dus met 1500 woorden per week kun je na één jaar al een eerste versie hebben van jouw boek.

Op welke plek schrijf jij het allerliefst?
Ik kan overal schrijven. Op de bank, in dat leuke koffietentje op de hoek (beetje cliché maar wel fijn), in de tuin of in het vliegtuig. Maar nooit achter mijn bureau, omdat ik daar uitsluitend zakelijke teksten schrijf in mijn reguliere baan als jurist. Dat je overal kunt schrijven vind ik een van de voordelen van het schrijverschap. Vaak is het ook afhankelijk van de gebeurtenis die ik beschrijf. Soms helpt het mij om me helemaal onder te dompelen in de sfeer die ik wil beschrijven. In de thriller ‘Mijn kartonnen broer’ gaat het hoofdpersonage Mila op zoek naar een aanwijzing in een Londens metrostation dat niet langer in gebruik is. Na een rondleiding door dat betreffende voor publiek afgesloten station (je zult ervan opkijken hoeveel deuren er voor je opengaan zodra je de volgende magische zin uitspreekt: “mag ik hier eens rondkijken voor het boek dat ik aan het schrijven ben”) ben ik daar op een bankje gaan zitten en heb ik in trance in één keer het hele hoofdstuk afgeschreven.