Tot aan de dood en terug

In 'Tot aan de dood en terug' komt rouw in al haar vorm en woorden voorbij. 'Tot aan de dood en terug' gaat over het verliezen van een ander en jezelf: over het lijden en het vast willen blijven houden. Het kwijtraken, maar ook de weg (terug)vinden naar een leven zonder. Maar bovenal, over eindeloos liefhebben. Want uiteindelijk is rouw liefde die verder reikt dan het leven.  

Deze bundel bestaat uit korte gedichten en verhalen en kent geen hoofdstukken. Want rouw doorloopt geen fasen, rouw is geen afgebakend proces. In rouw loopt alles kriskras door elkaar heen. Eindeloos. En juist daar wil Kay van der Vleuten in deze bundel aandacht aan schenken, ruimte voor geven. Ademruimte. Want dat is wat we nodig hebben in een maatschappij waarin aan de dood en rouw zo’n kleine plek wordt gegeven.  

Rouwen is zoveel  

Houden van dat het  

Voor altijd pijn doet