Verdwijnende silhouetten

Een boerenfamilie in Noord-Holland moet zien te overleven met de vele restricties vanuit de overheid. Dochter Fleur strijdt voor dierenrechten in de vee-industrie, haar vader Willem verzet zich heftig tegen elke verandering.

Agnes komt na de revalidatie van een gebroken heup in een mantelzorgchalet te wonen naast de boerderij van haar schoonzoon en dochter. Dit is niet de eerste keer dat ze gedwongen wordt haar hele leven achter te laten. Agnes heeft vrije keuze hoog in het vaandel staan – maar het lot beslist anders.

Een wereld opent zich waarin mensen zich verbonden voelen door hun liefde en passie voor dieren. Een liefde die de grenzen van het boerenleven overstijgt, maar die zich tezelfdertijd niet aan de realiteit kan onttrekken. In en om de boerderij scheuren oude wonden open, smeken mensen en dieren om gehoord te worden en wordt nieuw leven geboren.

‘Het is een kui.’ Willem pakte het dier op en legde haar in de kruiwagen.

‘Mag het kalfje niet langer bij haar moeder blijven?’ vroeg Agnes.

‘Scheiden is hygiënischer.’

‘Maar Willem…’

‘Feiten, moeder. Ik wil dit kalf niet verliezen.’