Vliegangst

De bundel 'Vliegangst' van Frans Ellenbroek heeft misschien wel net zoveel schakeringen als het leven zelf. Zowel qua stijl, lengte en sfeer als qua thema zijn de gedichten niet met elkaar te vergelijken. Desalniettemin vormen ze één geheel, mede door de constante vertelstem, die mij direct voor zich wist te winnen.

Vliegangst is een mooie metafoor voor schrijver, dichter, bioloog, beeldend kunstenaar en voormalig museumdirecteur Frans Ellenbroek (1951). Hij is veelzijdig, een man die zijn vleugels uitspreidt, nieuwe werelden verkent, zonder te weten waar hij uitkomt. Daar is moed voor nodig, het levert uitdagingen op. Je moet niet bang zijn ‘om te vliegen.’ Proef van de manier waarop Frans Ellenbroek schildert met woorden en laat je verrassen door de originele verbindingen tussen mens en natuur.

In Vliegangst van Frans Ellenbroek was ik blij verrast ook veel natuurgedichten te ontdekken. Sommige van deze gedichten raken me net zo diep als die van Adama van Scheltema. Dat is een ervaring die ik zelden heb bij het lezen van poëzie. De bundel is gevarieerd qua onderwerpen. Sommige gedichten spreken me meer aan dan andere. Toch is het een hele indrukwekkende verzameling waarin iedereen wel een favoriet zal vinden.