Op 10 juni van dit jaar verscheen bij uitgeverij Palmslag De verliezer - kroniek van zonden. De hoofdpersoon leeft er jarenlang op los. Werken wil hij niet, hij zwerft door allerlei landen en in het boek mijmert hij over dat voorbije leven en wat hij wil met zijn toekomst. Hij heeft zijn vriendin in plotselinge woede een duw gegeven waardoor zij overleed, verkrachtte eens een schaap, stichtte brand. Ontevreden over zijn verleden, concludeert hij dat zijn ontzag voor grote, onbegrijpelijke dingen hem dwingt tot nederigheid en dienstbaarheid. Hulp en zorg bieden aan eenzame ouderen is voor hem een roeping geworden.
Daarmee heeft het boek een diepreligieuze ondertoon. Zou die door lezers worden opgepikt, vroeg ik mij af. Op lezers- en schrijverscommunity Hebban.nl boog een Verrassingsleesclub zich over het boek. De tien deelneemsters waren het hartgrondig eens: die hoofdpersoon is een psychopaat! En terwijl de ondertitel, kroniek van zeven zonden, niet bedoeld was om alleen zonden van de hoofdpersoon op te sommen, werden deze door de dames toch allemaal aan hem gekoppeld. Onze heraut van God werd niet als zodanig herkend. Ook dichterbij vond ik afwijzing. Mijn bloedeigen zus zag overeenkomsten tussen mij en de hoofdpersoon, die ze ‘een minkukel’ en ‘een erg foute man’ noemde.