Het Kusjeshuis

Als kind droomde Samira ervan vrij te zijn, geen hoofddoek te dragen en rond te rennen in een korte broek. Jarenlang deed ze haar hoofddoek stiekem af, was ze bang om betrapt en terug naar Marokko gestuurd te worden. Op haar 23ste vluchtte ze in een huwelijk met een Nederlandse moslim. Het duurde 10 jaar voordat ze de moed had om écht voor zichzelf te kiezen. Ze scheidde zonder medeweten van haar ouders, vanwege het taboe. Ze was 34 en leefde nog steeds een dubbelleven.

Samira besloot dat het tijd was het verleden los te laten en zichzelf onvoorwaardelijk lief te hebben. Vol goede moed begon ze aan een nieuw leven in het Kusjeshuis. Een burn-out, schuldsanering en vechtscheiding volgden. In het diepste dal kwam ze zichzelf tegen. Er was maar één weg: uit het dal, naar het licht. Naar de lang gekoesterde vrijheid.