Voordat je te ver weg

Een veel gebruikte indeling van dementie in vier fasen luidt: de bedreigde ik, de verdwaalde ik, de verborgen ik en de verzonken ik. Die laatste creëert de meeste onrust omdát het nu eenmaal de laatste is én omdat het wordt gekenmerkt door toenemende onbereikbaarheid. Bij de auteur van deze bundel – liefste naaste van iemand die aan Alzheimer lijdt – is die onrust bijna dagelijks voelbaar, want dat ‘verzonkene’ nadert en nadert. 

Je zou daarom vermoeden dat Voordat je te ver weg een emotioneel beladen boekwerkje is. Dat is het deels ook maar het luchtige en lichte ontbreekt niet. De lezer maakt kennis met mooie mensen, werkend in de zorg, gaat een dagje mee naar het strand en leest over de gave van compassie bij haar die al zoveel van haar oude zijn is kwijtgeraakt. 

Een verzameling gedichten dus, aangevuld met andere teksten, waarin de glimlach en de verzuchting hand in hand gaan.