Laurine Koot (1996) schrijft zoals ze kijkt: met oog voor het kleine dat vaak het meeste zegt. Op sociale media deelt ze gedichten en quotes als @lauwedichter. Haar inspiratie vindt ze overal – in een blik, een stilte, een ontmoeting op straat. Ze schrijft vooral om zichzelf te begrijpen én om anderen iets mee te geven. Haar woorden zijn bedoeld om te raken, te troosten of net dat zetje in de rug te geven.